Definicja Tagów: graficzne zobrazowanie zawartości serwisu internetowego w postaci zestawu znaczników, które są zazwyczaj także linkami do odpowiedniej części tego serwisu. Najczęściej znaczniki (linki) są uszeregowane alfabetycznie, natomiast wielkość i pogrubienie czcionki poszczególnych znaczników (linków) jest zależne od ważności lub popularności danego znacznika. Umożliwia to łatwe znalezienie danej kategorii zarówno alfabetycznie, jak i według ważności (definicja Wikipedii). Dobry przykład chmury tagów pierwszej generacji znajduje się na stronie Flickr.

Struktura: z punktu widzenia użytkownika (nie programisty) chmury tagów składają się zwykle z dwóch elementów: zbioru podlinkowanych tagów o różnej czcionce i kolorze (w zależności od ważności lub częstotliwości użycia) oraz tytułu, który określa kontekst tego zbioru.

‘Łańcuch zrozumienia’: proces przekazywania znaczeń od momentu tworzenia chmury tagów do chwili zrozumienia tego znaczenia przez odbiorcę chmury.
Funkcja: prosta struktura chmury tagów pierwszej generacji pozwala im spełniać ważną funkcję unikając jednocześnie zbytniej złożoności. Funkcja ta polega na wizualizacji pół semantycznych, które tworzą ‘łańcuch zrozumienia’, który z kolei łączy osoby tagujące z odbiorcami chmur tagów.

Połączmy to wszystko w całość. 
Pierwszy krok. Mamy osobę tworzącą chmurę tagów. Poszczególne tagi znajdujące się w chmurze zależą od punktu widzenia tej osoby. Z czasem chmura się rozrasta, ponieważ jej odbiorcom przychodzą na myśl kolejne wyrażenia związane z tzw. centrum chmury. Centrum chmury może być zdjęciem (jak na Flickr), adresem URL, piosenką itp. Zatem tagi są nośnikiem pojęć, które osoba tagująca utożsamia z centrum chmury. Pojęcie może być związane z definicją, pochodzeniem, celem lub może być opisem. Pojęcia mogą się zmieniać, ale centrum chmury pozostaje takie same. Najważniejsze jest to, że tag jest łącznikiem z pojęciem, jakie osoba tagująca miała na myśli. 
Drugi krok. Chmury tagów są zatem zbiorem opisowych i administracyjnych terminów związanych z linkiem lub innym centrum. Tag jest etykietką, która określa pojęcie lub zestaw pojęć. Chmura tagów jest zbiorem tych etykietek, które odnoszą się do skupiska połączonych pojęć. Połączenie tych tagów, które odnoszą się do pojęć i oryginalnego centrum, tworzy pole semantyczne –krok trzeci.

Podsumowując – aby utworzyć chmurę tagów należy wykonać trzy kroki:
1. Zrozumieć centrum i pojęcia, które mogą się z nim wiązać.
2. Zebrać pole semantyczne wokół centrum.
3. Dokonać wizualizacji pól semantycznych jako chmury tagów.

Jak odbiorcy tagów rozumieją chmury?
Użytkownicy muszą umieścić chmurę w określonym kontekście, żeby ją zrozumieć. W tym celu użytkownik zadaje sobie pytania:
-Skąd pochodzą te tagi?
-Kto je zastosował?
-Dlaczego ten ktoś wybrał te tagi a nie inne?
-Jaki okres czasu obejmuje ta chmura?

Kiedy już odbiorca chmury tagów osadzi ją w kontekście, łańcuch zrozumienia jest kompletny i można zacząć jej używać.